شما دوستانیکه از اول افتتاح این وبلاگم وبه این نام (گذر لحظات) همراهم بودید و هستید و....

دوستانیکه جدیدا به این ولاگ میپیوندید نهایت تشکر دارم

این نام را در این وبلاگم انتخاب کردم چون دوست داشتم در گذر لحظات مطالب خوب و ارزنده که برایم ایجاد میشود

بیان کنم اما نتوانستم چطور و چگونه فقط تا حدودی در قالب اشعار بیانگر لحظات بودم

دوست دارم سختیهای زندگی را در قالب خوبیها بیان کنم

و خود را به این نتیجه برسانم که میگذرد

و خوشیها را در قالب انتظار بیان کنم

و خود را به این نتیجه برسانم که نا امید نباشم .

لحظات زندگی پر از فراز و نشیب است که در طی کذر لحظات از کنار چگونه اشخاصی میگذریم و خاطره میسازیم چه خوب چه بد.

خوب هم میدانیم که زندگی دنیای ما هرگز تکراری نخواهد شد فقط خاطرههاست که تکراری در ذهن ما جا میگذارد

به این نتیجه رسیدم که بسیاری از سختیهای لحظات سازندگی من شد تا با تنها بودنم احساس کنم کمی بزرگتر شدم

به این نتیجه رسیدم جواب مهربانی را هر کسی درک ندارد بلکه به مرور زمان توانستم همتای او با او برخورد کنم تا اینکه به غرور بی پایه اش پی ببرد (درست همتای خودش)

به این نتیجه رسیدم در اوج تنهائی لحظات ؛  آری خدائی هست که مرا بخوبی حمایت میکند وتنها رهایم نمیکند

 فقط در لحظات ؛ امتحانم میکنه منهم که لحظه ای یادش را فراموش نمیکنم پس حسابی خیالش راحت است .

به این نتیجه رسیدم حق گرفتنیست نه دادنی ! بلکه با صبر و استقامت تا نتیجه آخر باید مبارزه کرد تا حق و حقوقم پایمال نشود

به این نتیجه رسیدم آدمهائی هستند که طاقت محبت خالصانه مرا ندارند

 پس برای جلوگیری از سوءاستفاده آنان مجبورم شمشیر را از رو ببندم ( البته بعضی آدمها که ظرفیتشان بسیار کم است )

به این نتیجه رسیدم دوستان واقعیم را از حس تنفس مهرشان دریابم

  آری نتیجه آخر اینکه بر زمین آمدیم تا از خود به خدا برسیم